Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Suçu

ADLİ PARA CEZASI HAPİS CEZASI OLARAK İNFAZ EDİLMİŞ OLSA DAHİ TEKERRÜRE ESAS OLUŞTURMAYACAĞININ GÖZETİLMEMESİNİN İSABETSİZLİĞİ – HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASI

T.C YARGITAY
12.Ceza Dairesi
Esas: 2015 / 5874
Karar: 2016 / 89
Karar Tarihi: 11.01.2016

ÖZET: Adli para cezası hapis cezası olarak infaz edilmiş olsa dahi TCK’nın 50/5. fıkrası kapsamında değerlendirilerek tekerrüre esas oluşturmayacağının gözetilmemesi kanuna aykırıdır.

(5237 S. K. m. 50, 53)

Dava ve Karar: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 – 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında kesin nitelikteki hükümde verilen adli para cezalarının, ödenmemesi nedeniyle 20 gün hapis olarak infaz edildikleri anlaşılmış ise de, TCK’nın 50/6 ve 5. fıkralarının tedbirlerle ilgili olduğu, dolayısıyla adli para cezası hapis cezası olarak infaz edilmiş olsa dahi TCK’nın 50/5. fıkrası kapsamında değerlendirilerek tekerrüre esas oluşturmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 58.maddenin uygulanmasına ilişkin 2.bölümünün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak düzeltilerek ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.