İhbar Ve Kıdem Tazminatı İsteminin Reddi Gereği
T.C YARGITAY
9.Hukuk Dairesi
Esas: 1999 / 18406
Karar: 2000 / 591
Karar Tarihi: 27.01.2000
ÖZET: Davacının usulsüz ve sebepsiz kasadan para alması doğruluk ve bağlılığa uymayan bir davranış olup iş akdinin feshi haklıdır. Bu nedenlerle davacının ihbar ve kıdem tazminat isteklerinin reddi gerekir.
(1475 S. K. m. 17)
İşçi Alacakları Davası
Dava: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Karar: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
İş Akdinin Feshi
2- Davacı 14.04.1998 tarihli savunma dilekçesinde belirttiği gibi 11.04.1998 günü bozuk para ve restoran ihtiyaçlarını almak için kasadan 265.000.000 TL aldığını ve İstanbul’a gittiğini, ihtiyaçlarını alıp 35.000.000 TL bozuk parayı da temin ettikten sonra telefon üzerine işyerine döndüğünü ve tüm fatura ve paraları eksiksiz teslim ettiğini belirtiyor, ancak 13.04.1998 tarihinde davacı adına hesaba yatırılan 300.000.000 TL’den bahsetmemektedir. Bu durumda eğer 300.000.000 TL doğru ise …… bu durumu açıklayarak bozuk para ve ihtiyaçlar için 300.000.000 TL gönderdiğini belirtip dekont aynı günlü olarak dosyaya sunulmuştur. Bu durumda 265.000.000 TL kasadan alınışın dayanaksız kaldığı görülmektedir. 265.000.000 TL’nin kasadan alınmasında belirlenen makbuz kesme usulüne de uyulmamıştır. Bu durumda davacının usulsüz ve sebepsiz kasadan para aldığı ortaya çıkmaktadır ki bu da doğruluk ve bağlılığa uymayan bir davranış olup iş akdinin feshi haklıdır. Açıklanan nedenlerle davacının ihbar ve kıdem tazminat isteklerinin reddi gerekirken, gerekçe dahi gösterilmeden kabulü hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.01.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.
