HAKARET VE BASİT TEHDİT SUÇLARI

DOKTOR RAPORU İLE SANIKLARIN KATILANI YARALADIKLARINA İLİŞKİN BEYANLARI KARŞISINDA SANIKLAR HAKKINDA MAHKUMİYET HÜKMÜ KURULMASI GEREKTİĞİ – BERAATLERİNE KARAR VERİLMESİNİN İSABETSİZLİĞİ

T.C YARGITAY
3.Ceza Dairesi
Esas: 2016 / 6480
Karar: 2017 / 1888
Karar Tarihi: 23.02.2017

ÖZET: Katılan …’in sanıkların kendisini yaraladığına ilişkin aşamalardaki tutarlı beyanı ve bu beyanı doğrular nitelikteki doktor raporu ile …, … ve …’in, sanıkların katılanı yaraladıklarına ilişkin beyanları karşısında, sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden beraatlerine karar verilmesi Bozmayı gerektirmiştir.

(5237 S. K. m. 53) (5275 S. K. m. 106)
Dava ve Karar: Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında verilen hapis cezalarının miktarı ve sanıklar müdafiinin yasal temyiz süresinden sonra duruşma talebinde bulunmuş olması karşısında 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesince duruşma isteminin reddine karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1) Sanık …’in, …’e yönelik hakaret ve basit tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanıklar …, … ve …’in, …. ile … ve mağdur jandarma görevlilerine; sanıklar …, … ile …’in mağdur jandarma görevlilerine ve sanık …’in …’e yönelik silahla basit kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık …’in, …’i silahla yaşamsal tehlike geçirecek şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
4) Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık hakkında tayin edilen adli para cezası, TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilirken, taksit aralığnın gösterilmemesi,
b) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün 2-c fıkrasında TCK’nin 52/4 maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafta “12 eşit taksit ” ifadesinden önce gelmek üzere ” birer ay ara ile ” ifadesinin eklenmesi ve yine aynı paragraftan “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunda sanığa ihtaratta bulunulmasına” ifadesinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4) Sanıklar … ile …’in, …’e yönelik silahla basit kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan …’in sanıkların kendisini yaraladığına ilişkin aşamalardaki tutarlı beyanı ve bu beyanı doğrular nitelikteki doktor raporu ile …, … ve …’in, sanıkların katılanı yaraladıklarına ilişkin beyanları karşısında, sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı BOZULMASINA, 23.02.2017 gününde oy birliği ile karar verildi.