İş Kanunu’nun 24.maddesinde sayılan fesih hakkı işçiye aittir. Ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan hallere dayanarak işçi için tanınmış olan sözleşmeyi fesih yetkisi, işçinin bu çeşit davranışlarda bulunduğunu diğer tarafın öğrendiği günden başlayarak altı iş günü geçtikten ve her halde fiilin gerçekleşmesinden itibaren bir yıl sonra kullanılamaz.

Fesih nedeni olan hakaret, darp ve doğrudan işveren tarafından yöneltilen cinsel taciz eylemini takip eden 6 iş günlük hak düşürücü sürede kullanılması gerekir.

6 günlük süre geçirilmişse işçinin eylemi affettiği varsayılmaktadır.

Bu gibi durumlarda, herhangi bir fesih ihtarına lüzum bulunmamakta olup.işçi,  bu bentte sayılan eylemlere maruz kaldığında eylemli olarak yani işyerini terk ederek sözleşmeyi feshedebilir. İstifa dilekçesi yazılacaksa sataşma nedeniyle olduğu belirtilmelidir. Feshin yazılı olması geçerlilik değil ispat şartıdır. İspat yükü işçidedir.

Bu gibi durumlarda mahkemece, hakaret konusunda olayı gören tanıkların beyanları esas alınacaktır. Tanıkların tartışmayı ve olayın sebebini doğrulayan ancak eylemi doğrulamaya yeterli olmayan beyanları karşısında işçi lehine yorum ilkesi uyarınca işçi lehine hareket edilmelidir.

İşçi,  kendi ayrılsa da kıdem tazminatına hak kazanır. İhbar tazminatına hak kazanılamaz. Feshe bağlı haklardan tüm çalışma süresince kullanılmayan yıllık izin süresine göre hesaplanacak yıllık izin alacağına hak kazanılır. Ödenmeyen alacaklar varsa feshe bağlı olmasa da talep edilmelidir.

Uygulamada, işçiler tarafından en sık yapılan hatalar, tanıkların olay hakkında görgüsü bulunmayan kişilerden seçilmesi ve 6 günlük hak düşürücü süreye dikkat edilmemesi olarak karşımıza çıkmaktadır.